Hava Kompresörü Yağı Fonksiyonları ve Seçim Kriterleri

Hava sıkıştırıcı Yağı hava kompresör yağı, genellikle kompresör silindirlerinin ve egzoz valflerinin hareketli parçalarını yağlamak için kullanılır ve aynı zamanda pas önleme, korozyon koruma, sızdırmazlık ve soğutma işlevleri sağlar. Hava kompresörleri yüksek basınç ve sıcaklık koşullarında sürekli olarak çalışır ve yoğunlaşma mevcuttur; bu nedenle yağın, yüksek sıcaklıkta oksidasyona karşı mükemmel dayanıklılık, düşük karbon birikimi eğilimi, uygun viskozite ve viskozite-sıcaklık özellikleri ile birlikte üstün su ayırma özelliği ve pas/korozyon direnci göstermesi gerekir.

I. Performans Gereksinimleri

1. Temel Yağ Kalitesi Üstün Olmalıdır

Kompresör yağları, mineral bazlı ve sentetik bazlı yağlar olmak üzere iki kategoriye ayrılır. Baz yağın kalitesi, bitmiş ürünün performansını doğrudan belirler (baz yağ genellikle bitmiş ürünün %95'inden fazlasını oluşturur) ve baz yağ kalitesi rafinasyon derecesiyle yakından ilişkilidir — Daha yüksek rafinasyon derinliği, ağır aromatiklerin ve reçinenin daha düşük oranında olmasını, karbon artığı miktarının azalmasını ve katkı maddelerine verilen tepkinin artmasını sağlar. Bu durum, kompresör sistemlerinde karbon birikimi eğiliminin azalmasına, üstün yağ-su ayırma özelliğine ve uzatılmış kullanım ömrüne neden olur.

Mineral bazlı yağlar: Üretim genellikle çözücü rafinasyon, çözücü deparafinasyon, hidrojenerizasyon veya kil ile tamamlayıcı rafinasyon gibi süreçlerle baz yağların rafine edilmesini ve ardından çoklu katkı maddeleriyle karıştırılmasını içerir.

Sentetik bazlı yağlar: Kimyasal olarak sentezlenmiş organik sıvı baz yağları ham madde olarak kullanılarak çeşitli katkı maddeleriyle karıştırılan veya geliştirilen yağlardır. Bu baz yağlar çoğunlukla polimerler veya yüksek molekül ağırlıklı organik bileşiklerdir. Günümüzde kompresör yağlamasında kullanılan sentetik yağlar başlıca beş kategoriye ayrılır: sentetik hidrokarbonlar (poli-α-olefinler), organik esterler (diesterler), SNOT yağlayıcılar, polialkilenglikoller, florlanmış silikon yağları ve fosfat esterler. Sentetik kompresör yağları mineral yağlardan önemli ölçüde daha pahalı olmakla birlikte, üstün ekonomik faydalar sunar: güçlü oksidasyon dayanıklılığı, düşük karbon birikimi eğilimi, geleneksel mineral yağların toleransının ötesindeki sıcaklık aralıklarında yağlama kabiliyeti, uzatılmış kullanım ömrü ve zorlu çalışma gereksinimlerini karşılayabilme yeteneği.

2. Baz Yağ Fraksiyonları Dar Olmalıdır

Hava kompresörünün çalışma koşullarının analizi, baz yağın fraksiyon bileşiminin kompresör yağı kalitesini etkileyen kritik bir faktör olduğunu göstermektedir. Geniş fraksiyonlara sahip yağların—hafif ve ağır bileşenlerin karışımı—kompresör silindirlerine enjekte edilmesi iki büyük soruna neden olur: Aşırı uçuculuğa sahip hafif fraksiyonlar, çalışma yüzeylerinden erken ayrılır ve bu da yağlamanın etkinliğini azaltır; düşük uçuculuğa sahip ağır fraksiyonlar ise yağlama görevlerini tamamladıktan sonra çalışma alanından çıkmakta zorlanır. Yüksek sıcaklık ve oksijenle uzun süreli temas, karbon birikimi oluşumunu teşvik eder. Bu nedenle kompresör yağları, çoklu damıtma aralıklı karışımlardan ziyade dar damıtma aralıklı yağlar kullanılmalıdır.

Örneğin, büyük oranda artık bileşenler içeren geniş aralıklı bir baz yağı ile formüle edilmiş olan Kompresör Yağı No. 19, çalışma sırasında önemli ölçüde artan karbon birikimleri gösterir. Kalitesini artırmak için artık bileşenlerin uzaklaştırılması ve dar aralıklı bir baz yağının kullanılması gerekir.

3. Viskozite Uygun Olmalıdır

Dinamik yağlama prensipleri açısından bakıldığında, yağ filmi kalınlığı viskozitenin artmasıyla birlikte artar, ancak buna paralel olarak sürtünme de artar. Bu nedenle, kompresör yağı seçiminde viskozite seçimi temel husustur:

Çok düşük viskozite: Yetersiz yağ filmi dayanıklılığı oluşabilir, bu da parça aşınmasını hızlandırır ve kullanım ömrünü kısaltır;

Çok yüksek viskozite: İç sürtünmeyi artırarak kompresörün özgül güç tüketimini yükseltir. Bu durum, daha yüksek enerji ve yağ tüketimine yol açar ve aynı zamanda piston segman kanallarında, valflerde ve emme geçitlerinde tortu oluşmasına neden olabilir.