Ανεξάρτητα από το αν οι χρήστες χρησιμοποιούν συμπιεστές αέρα χωρίς λάδι, συμπιεστές αέρα με λιπαντικό λάδι ή συμπιεστές αέρα με ψύξη αέρα, η προτεραιότητα στην εξαερίωση του δωματίου του συμπιεστή αέρα είναι απαραίτητη — αυτός είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για τη διασφάλιση σταθερής λειτουργίας του εξοπλισμού. Με βάση την παρελθοντική εμπειρία, πάνω από το μισό
ελαίο Συμπιεστήρα -σχετιζόμενα στοιχεία αποτυχίας οφείλονται σε παραλείψεις ή ανεπαρκή κατανόηση της εξαερίωσης του δωματίου του συμπιεστή αέρα, κάτι που επισημαίνει τη σημασία του σωστού σχεδιασμού εξαερισμού.
Η διαδικασία συμπίεσης αέρα παράγει σημαντική θερμότητα. Εάν αυτή η θερμότητα δεν αποβληθεί άμεσα από το δωμάτιο του συμπιεστή, η εσωτερική θερμοκρασία θα αυξηθεί σταδιακά, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και η θερμοκρασία στην είσοδο αέρα του συμπιεστή. Αυτός ο κακός κύκλος προκαλεί δύο βασικά προβλήματα: πρώτον, οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες εκκένωσης θα ενεργοποιήσουν συναγερμούς· δεύτερον, η μειωμένη πυκνότητα του αέρα σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας μειώνει άμεσα την παραγωγικότητα του εξοπλισμού σε αέρα.
Οι απαιτήσεις αερισμού διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο ψύξης του συμπιεστή:
-
Συμπιεστές με ψύξη νερού: Το μεγαλύτερο μέρος της παραγόμενης θερμότητας μεταφέρεται στο νερό ψύξης μέσω εναλλακτών θερμότητας και απομακρύνεται. Απαιτείται μόνο ένας μικρός ανεμιστήρας εξαερισμού για να αποβάλει την υπόλοιπη θερμότητα από τον κύριο κινητήρα, ο οποίος επαρκεί για να καλύψει την ανάγκη εξαερισμού.
-
Συμπιεστές με αερόψυξη: Βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στον φρέσκο αέρα για την ανταλλαγή θερμότητας με τον συμπιεσμένο αέρα. Ως εκ τούτου, η προσεκτική σχεδίαση της εισαγωγής φρέσκου αέρα είναι κρίσιμη. Η είσοδος αυτή θα πρέπει να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην είσοδο του ψυκτικού αέρα του συμπιεστή. Εάν χρειαστεί, μπορεί να εγκατασταθεί ειδικός αγωγός για την εισαγωγή φρέσκου αέρα, προκειμένου να αποφευχθεί η παρεμβολή του ζεστού αέρα μέσα στην αίθουσα συμπιεστή στην αποδοτικότητα ψύξης (η συγκεκριμένη εφαρμογή εξαρτάται από τη δομή της αίθουσας συμπιεστή και τις πραγματικές συνθήκες του χρήστη). Παράλληλα, πρέπει να εγκατασταθούν αγωγοί για την απάγωγη του αέρα που έχει ανταλλάξει θερμότητα προς τα έξω. Εάν ο εξαερισμός είναι ανεπαρκής, μπορούν να προστεθούν ανεμιστήρες ή φυσητήρες στην έξοδο απάγωγης για να βελτιωθεί η ικανότητα αποβολής αέρα.
Για τη διάταξη των αεραγωγών, θα πρέπει να ακολουθούνται τα ακόλουθα αρχές:
- Η είσοδος του φρέσκου αέρα πρέπει να εγκατασταθεί στο κάτω μέρος του δωματίου του συμπιεστή, ενώ η έξοδος αποβολής του θερμού αέρα πρέπει να τοποθετηθεί στο πάνω μέρος. Εφόσον ο θερμός αέρας έχει χαμηλή πυκνότητα και τείνει να συσσωρευτεί στις ανώτερες περιοχές του δωματίου, αυτή η διάταξη βελτιώνει την απόδοση αποβολής του θερμού αέρα και εμποδίζει τον αποσβεσμένο θερμό αέρα να επανεισέλθει στην είσοδο, αποφεύγοντας έτσι τη βραχυκύκλωση της ροής αέρα.
- Προτείνεται η εγκατάσταση της εισόδου φρέσκου αέρα και της εξόδου αποβολής θερμού αέρα σε απέναντι τοίχους του δωματίου του συμπιεστή, προκειμένου να μειωθεί περαιτέρω ο κίνδυνος βραχυκύκλωσης της ροής αέρα.
- Στις εισόδους φρέσκου αέρα πρέπει να τοποθετηθούν πλέγματα προστασίας από σκόνη για να εμποδιστεί η είσοδος σκόνης, σπορόκακων και άλλων αντικειμένων. Οι έξοδοι αποβολής θερμού αέρα πρέπει να είναι εξοπλισμένες με προστατευτικά από τη βροχή, ώστε να αποτρέπεται η διείσδυση νερού βροχής στους αγωγούς αποβολής.
Επιπλέον, καθώς ο αέρας μέσα στην αίθουσα του συμπιεστή χρησιμοποιείται συνεχώς για συμπίεση και ψύξη, η αναπλήρωση με φρέσκο αέρα είναι κυρίως παθητική. Ως αποτέλεσμα, συνήθως διατηρείται ένα ορισμένο επίπεδο αρνητικής πίεσης εντός του χώρου, το οποίο είναι φυσιολογικό φαινόμενο. Ωστόσο, αν η αρνητική πίεση υπερβεί το επιτρεπτό όριο, πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα το μέγεθος της εισαγωγής αέρα ή ο όγκος αναρρόφησης· η υπερβολική αρνητική πίεση όχι μόνο μειώνει την απόδοση ψύξης, αλλά επίσης μειώνει τον όγκο αέρα που εκτοπίζει ο συμπιεστής.